De laatste tijd zijn er een aantal artikelen verschenen over hoe "onbeheersbaar" o.a. die XR-demonstraties wel niet zouden zijn, en hoe er meer middelen nodig zouden zijn om ze te bestrijden. Er valt niets tegen te doen, verzuchten burgemeesters, politie, enzovoorts.

De manier waarop erover gesproken wordt laat heel duidelijk zien hoe er in Nederland over demonstraties gedacht wordt door autoriteiten; als een lastig dingetje waar het doel is om ze te stoppen. De boodschap maakt niet uit, en daar wordt ook niets mee gedaan.

Hier een citaatje uit zo'n artikel (deze is van de NOS):

"Burgemeester van Den Haag Jan van Zanen denkt daar anders over. Bij eerdere demonstraties werden vele honderden activisten gearresteerd, maar vervolgens ook weer vrijgelaten vanwege het vreedzame karakter van het protest. "In de praktijk blijkt dat niet effectief tegen dit soort gedragingen kan worden opgetreden wanneer deze massaal en langdurig plaatsvinden", aldus Van Zanen in een brief aan de Tweede Kamer. Hij vraagt Kamerleden na te denken "over een manier waarop op dergelijke ontwrichtende acties een antwoord kan worden geboden"."

Weet je hoe je die acties een antwoord kunt bieden? Door op de boodschap in te gaan. Door daadwerkelijk fossiele subsidies af te schaffen. Door daadwerkelijk de woningbouw te gaan fixen.

Maar nee, op de boodschap ingaan is echt een brug te ver. Laten we dat vooral niet doen. Laten we in plaats daarvan steeds meer repressie toepassen om demonstraties weg te drukken alsof het een insectenplaag is. Aldus de autoriteiten.

En dan vinden mensen het gek dat ik geen toekomst zie in demonstraties als bron van verandering. Waarom zou ik, als er vrijwel letterlijk wordt gezegd dat men zich er toch niets van aan gaat trekken?