Iets dat ik door de jaren heen geleerd heb is dat je, ook als ​ anarchist, de tijd moet nemen om het verhaal achter "goede wetten" (zoals consumentenrecht) te kennen, en dat aan anderen te vertellen.

Niet omdat het bewijs is dat een overheid werkt, integendeel; maar omdat een samenleving mét reactionaire politiek maar zónder kennis van wetgeving extreem kwetsbaar is.

Als niemand weet waar een wet goed voor is, en welke schade die wet voorkomt, dan is het heel gemakkelijk voor een afbraakkabinet om hem simpelweg af te schaffen of inert te maken zonder dat er een haan naar kraait.

En zo verlies je in een paar weken beschermingen waar mensen jarenlang voor gevochten hebben.

Natuurlijk is het uiteindelijke einddoel om van hierarchie af te komen, en dus ook van de overheid. Maar dat is een langetermijndoel; en op de korte termijn zijn deze beschermingen wel degelijk voor veel mensen belangrijk. Harm prevention en dat alles.

En om het even wat persoonlijker te trekken: in het verleden zag ik ook wetten als nutteloos, en ageerde er zelfs tegen, omdat ik niet op de hoogte was van waar de wet eigenlijk voor was, en hij nutteloos leek. Bij anderen kom ik dit ook vaak tegen.

We zitten echt op heel veel vlakken op het randje van afschaffing (ten faveure van kapitalisten, uiteraard), en bij sommigen al eroverheen.